Kaynaştırma

Oğlum 28 haftalık 1400 kilo olarak dünyaya geldi. Onunla birlikte yaşayacağımız yeni hayatımızla ilgili nasıl planlarımız vardı hiç birisini yapamadığımız.

Eminim oda böyle olmasını istemezdi. (?) Bazen çok sinirlendiğimde yada sabrım kalmadığında hep o da böyle olsun istemezdi diye geçiririm içimden...

Sadece 12 hafta erken doğmuştu 12 haftacık...Bize göre bu kadar kısa ama onun ömrü için bir o kadar uzun.

Hiç kimse çocuğu yürüyor diye daha fazla sevmiyor çocuğunu yada daha az sevmiyor kimse.

O senin çocuğun yürüse de, yürümese de, konuşsa da, konuşmasa da, bir uzuvu olsa da olmasa da o senin çocuğun bu senin ebeveyn olmanı değiştirmiyor sadece farklı yollar görüyorsun yürüdüğün yol farklı oluyor.

Kaç gündür Aksaray da ki olayları içim parçalanarak utanç içinde izliyorum oradaki benim çocuğumda olabilirdi. Sanırım her şey böyle düşünmediğimizden dolayı oluyor.

Biz ne zaman böyle insanlar olduk, sadece farklı gelişim gösteriyor diye nasıl bir zulumdur bu yapılan benim asla aklım almıyor almasında zaten.

Oğlum Ankara da tersine kaynaştırma olan bir okula gidiyor.

Her tenefüs çıkıyoruz dışarı tüm çocuklar bir arada oynuyorlar. Normal gelişim gösteren çocukların top oynarken engelli arkadaşına bir top atışı var o kadar narin o kadar hassas ki , sandalyesinin tekeri takılan arkadaşına yardımcı olurken, biz geçerken kapıda oğlumun ellerini tutarken, kantinde zor konuşan arkadaşının ne istediğini kantinciye söylerken, koşarken zor yürüyen bir arkadaşını görüp yavaşlarken ki hislerini tüm bunları ve daha fazlasını hangi kitapta öğretebilirsiniz 

Biz bir arada bu kadar güzelken ve birbirimize bu kadar ihtiyacımız varken neden bu ayrıştırma.

Bizler ailede öğretmeliyiz hepimizin birer birey olduğunu ,farklılıklarımız olduğunu bizim bu farklılıklarla güzel olduğumuzu birbirimizden öğrenecek çok şeyimiz olduğunu bizler öğretmeliyiz çocuklarımıza hiç birimiz bir diğerinden üstün değiliz.

Çocuklarımıza engelli bir birey gördüğünde nasıl davranması gerektiğini öğretmeliyiz bu bizim anne baba olarak görevimiz nasıl okulda diğer arkadaşlarına nasıl davranmasını gerektiğini öğretiyor isek engelli arkadaşına da nasıl davranması gerektiğini öğretmeliyiz. Sırf bizler bunu öğretemediğimiz için şu anda Aksaray da bu olaylar yaşanıyor sırf biz bunu öğretemediğimiz için her yıl yüzlerce çocuk okulu bırakmak zorunda kalıyor.