Endişeler

Yeni hayatımıza başlarken ne kadar çok endişelerle doluyum.

Bir yandan da kızımızın yaptığı her şey öylesine kıymetli, Öylesine değerli ki... Bir çok insanın bunların farkına varamaması bizim bu kadar farkında olmamız bile şükür sebebi. Bunların hepsi oğlumuz sayesinde o öğretti bize her şeyin bu kadar kıymetli olduğunu.
Dönmenin, oturmanın, kendi kendini besleyebilmenin, yürümenin, konuşmanın en önemlisi de susadığı zaman suyu getirmesinin... O nun sayesinde farkındayız bu kadar kıymetli şeylerin.

Acaba kızımız bu kadar hareketliyken oğlumuz üzülüyor mudur.
Düşünüyor mudur acaba ben niye bu kadar hareket edemiyorum diye...
Üzülüyor mudur acaba bir şeylere uzanamayınca.

Kızımız abisini sever mi acaba ya da utanıp saklar mı arkadaşlarından yoksa gururla söyler mi abisinin farklı gelişen farklı ihtiyaçları olan biri olduğunu.

Birisi abin yürüyemiyor mu dediğinde incinir mi acaba

Abisiyle bir yere gittiğimizde o kendi yemeğini yiyemiyor diye üzülür mü yada kızar mı acaba ona yemeğini biz yediyoruz diye

Abisinin hep bize ihtiyacı olduğu için isyan eder mi acaba.
Abisinin yapamadıklarına üzülmeyi değilde yapabildiklerine sevinmeyi öğrenir mi acaba.
O da gurur duyar mı abisiyle...

Biz ya biz yeter miyiz acaba ikisine birden...
Oğlumuzla böyle ilgilenirken ihmal eder miyiz onu
Bana her ihtiyacı olduğunda yanında olabilir miyim acaba
Onun yanında olamadığım zamanlar kızar mı bana incinir mi acaba

Bunun gibi o kadar çok sorular var ki...

Tüm bu endişelerimiz için bir uzaman dan yardım aldık. Ama yolumuz uzun...
Uzmanla olan görüşmeleri ve görüşlerini de mutlaka yazmak istiyorum birilerine yardımcı olursa diye...

Hayat çok garip oğlum desteksiz oturabilsin diye ne kadar uğraşıyoruz 9 yaşında ve hala başaramadık. Bir yandan diğeri 6 ayda yapıyor ve sen hiç bir şey yapmıyorsun ne kadar mucizevi geliyor her şey hem mucizevi hem adaletsiz...

Hayat işte. Hani bir laf var ya yakındığı şey başkasının hayali olabilir diye yada bunun gibi laf işte :) 
Ne kadar doğru...

Bu endişelerin hepsi bazende yolda giderken arkada onların elleriyle dansını görünce uçup gidiyor. İçin huzurla doluyor. İyi ki diyorsun iyi ki.... 

O anı böyle saklamak istiyorsun yüreğinin bir köşesine. Daraldıkça aç aç bak diye...