28 Kasım 2013 Perşembe

Sinema


Daha hamile iken başlarız çocuklarımızla ilgili hayaller kurmaya...
Benim hayallerimde hep sinemalara, tiyatrolara, konserlere, müzeler gitmek yatardı oğlumla... Bunlarla harmanlayıp büyütmek istedim hep yavrumu. Ama hayat bize başka roller biçti....

Hep takip ediyordum zaten sinemaları bize uygun bişeyler var mı diye hatta en son CerModern de engelliler film festivali vardı ona gitmeyi çok istedim ama saatleri hep terapilerimizle çakıştı. Belkide bu kadar cesaretli değildim :P

Ama bu sefer aklıma koymuştum. Zaten karanlık odada yapılan aktivitelerin duyu bütünlüğü ve algı içinde ne kadar önemli olduğunu okumuştum ki ooooo kimse tutamazdı bizi :))))

Bizde bir çok çocuk gibi  Pepee hayranıyız sinemalarda Pepee' nin yaratıcıların Ayas diye bir çizgi film çektiği duydum . Fragmanını ve internetdeki görüntülerini defalarca izletdim bizimkine baktım harbi harbi zevk alıyor sesler falan komiğine gidiyor tamam dedim gidicez bu filme ne kadar kötü olabilirdi ki en kötü girerdik karanlıktan korkardı ağlayarak çıkardık denemedik demezdik :))

Fragmanlar tamam bizimkide sevdi . Bu arada fragmanları kesin 3 gün izlemişizdir hemde defalarca. Sonra baktım nerelerde var gösterim diye. Sonra olan yerleri tek tek aradım merdiven olmamalıydı çünkü şansımıza yakın bir AVM de gösteriliyordu. Salonda engelliler için uygundu. 

Gidince hemen yetkili birini buldum durumu anlatdım . Bu arada erkek kardeşimde yanımdaydı ondanda güç adım tabiki. Bizim oğlan bu belli olmaz girmemizle çıkmamız bir olabilir ve ilk deneyimimiz dedim çıkarsak iade yaparmısınız dedik kabül etdiler.

Girerken kardeşim zula yaptı tabiki çikolata ,kraker falan ne bulduysa artık. Girdik içeriye ama itiraf ediyorum orada kardeşim boş ver apla desen hiç terettüd etmeden geri dönerdim herhalde...

Bu arada en arka koltuk ve koridor kenarını seçtik çıkmamız gerekirse kimseye rahatsızlık vermeyelim diye.

İçeri girdik ve film başladı filmin en başı fragmandaki gibi olduğu için bizimki sevinmeye başladı hemen. İzliyordu bildiğin izliyodu.Şimdi yazarken bile inanamıyorum...

O çizgi filmini izledi....Ben onu...Tabiki gözyaşlarıyla :P

Mızırdadıkça çikolata verdim. Baya bayada izledi filmi ama filmi izlemese bile o karanlık o kocaman perde orda bir dakika durması bile çok iyiydi onun için...Bitmesine 15 dakika falan kala çıktık. 

Bir kere daha şaşırtdı oğlum beni...
Biliyorum ki bu son değil :) 

Umarım burada yazanlar birilerine cesaret verirde bitanesini götürüverir...

İyi seyirler şimdiden...

4 yorum:

  1. Maşallah sana Heja, benim bile gözlerim doldu okurken. Daha neler başaracaksınız annesi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)) teşekkürler...İnsanlık için küçük bizim için büyük bir adım atdık :P

      Sil
  2. Çooookkk sevindim..bizde geçen hafta ilk defa tiyatroya gittik kızımla:–))) sahneye odaklanamadı,sesler yükselince ağladı,sanırım pek bilet anlamadı ama yine de bişekilde onu dahil edebilmek güzeldi...en azından bana iyi geldi:–))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bizde sıraya tiyatroyu koyduk ama o daha sesli sanki daha çok ürker...ama tabikide denicez bakalım... En ufak bişi bile ne kadar iyi geliyor bizlere

      Sil