3 Mart 2013 Pazar

Mart Ayı Cerebral Palsy Farkındalık Ayı




Mart ayı Cerebral Palsy farkındalık ayı....Bu bloğu okuduğunuza göre sizde farkındasınız demektir...

Bu aya istinaden engellilerle ilgili yazmak istedim.Daha doğrusu yolda , sokakta ,parkta, dışarıda bir engelli gördüğümüzde ne yapmamız ve ne yapmamamız gerektiği ile bişiler yazıyım dedim :)

Eminim burda bunu okuyan kimse acıncak gözlerle bakıp vahhhh yavrum nesi var demiyordur :)

Facebook ta bir grubumuz var çocukları cp li olan ailelerin oluşturduğu oradada konuşuyoruz devamlı bu konuyu  başımızdan geçenleri yazıyoruz...

Hepimizin o kadar komik şeyler geçmiş ki başından...

Bizim mesela ; Bir gün yolda gidiyorum bir amca geldi çok tatlı güzel güzel konuşuyor benimle, dedi ki kızım bu oğlanı bir hocaya götürdün mü? Ben de anlatıyorum şunun için bu hocaya bunun için bu hocaya hacettepeye , gaziye falan anlattım böyle sandım ki bir tanıdığı var ona doktor arıyor öyle bir izlenim yarattı bende...Sonra demesin mi Cinci hocaya :)) Başta yanlış anladım sandım sonra dedi ki çocuğun içine cin girmiş...Abooo ben bi sinirlendim sanırsın ki benim içime cin girmiş :)) Gerisini siz düşünün adam kafayı yemişsin kızım diye diye gitti :))

Diğer ailelerinde öyle komik hikayeleri var ki...Bazılarını aflarını sığınarak yazmak istiyorum.

Aslında bir çoğumuz artık umursamıyoruz görmüyoruz bile o gözleri ama bazen öyle bir noktaya geliyor ki


ben artık gülüyorum... bazende tersliyorum "hiç mi insan görmedin" diye... Ama en güzelini engelsiz arkadaşlarım yapıyor "korkmayın ısırmaz" diyerek... 

 ben özürlümü diye soran kişilere senin kadar değil diyorum iyi niyetle soranlara söylüyorum durumunu ve de gerçeği -yaşaması mucize fıstığımın yaşıyor ya gerisi boş

beni en çok rahatsız eden ne bakmaları ne de sormaları sadece soru sorup cevabını aldıktan sonra karnındayken belli değil miydi (yani neden öldürmedin)diye sormaları  o zaman resmen kan beynime sıçrıyor.

duyarli olsunlar...yardim etsinler..normal davransinlar.

Bazen aldırış etmiyorum,bazende gidip o gözleri oyasım varr

Bazen soruyolar kiziniz hastami diye evet sizede bulasti ama diyorum acayip tirsiyolar 

 bana kalırsa kötü niyetli değil bir çoğu ama nasıl yaklaşacaklarını bilemiyorlar.

 empati eksikliği

Avm ye gidiyoruz asansor beklemekten gezemiyoruz malesef.cunku herkes asansore biniyor.kimse oncelik tanimiyor malesef.Anlayis sifir.

 Benim de en sinirlendiğim kızım doktora götürdün mü kızım diyenler.

bence kimse başına gelmeden anlamıyor hep sağlıklı olacak sanıyor ama hayat bu ne olacağımız belli değil ...

ben ufakken dil çıkarttıyordum.tabii şimdi bu yaşında boyle bırşey yapamam . şimdı annemle gülüyoruz.ama insanlar bizi değil bız insanları eğitıyoruz.

eskiden nasıl anlatacağımı bilemiyodum ben bile tam anlamıyla ne yaşadığımızı bilemiyodum zamanla herşey çok değiştiii....artık ne yaşadığımızın farkındayımm.....tiye alıyorum nesi var diye soranlara SEREBRAL PALSİ WEST SENDROMU diyorum tabi ne dediğimi anlamıyolar ama anlıyomuş gibi görünüp hımmmm diyolar ve ben çok gülüyorumm 

çocuklarımızın hepsi birbirinden güzelll....düşünsenize kötülük nedir hiiiççç bilmiyorlar hayatta sahip olduğumuz en masum varlıklarrr:)))ya aslında verilen tepki kişiden kişiye değişiyo yaklaşım tarzından anlıyosunuz zatenn..bazılarıda varki gerçekten ne yaşadığımıza yabancı değiller ve ya amcamızın oğluda böyle yada teyzemin kızıda böyle yada kardeşimizde bu durumda diye yaklaşanlarda oluyo ve onlarla sohpet etmek çok keyifli oluyooo...bi kısım insanlarda verdikleri tepkinin bile farkında değiller ben bunları CAHİL diye nitelendiriyorum..

 anlatmak istediğim aslında bizleri tanıdıkları zaman hayatlarımızın acınacak tarafı olmadığı daha iyi anlıyorlar.


bunun gibi binlercesi var...

Bu sokaklar bizim hepimizin...Her ne kadar dışarda ki koşullar bizim evlere hapsolmamız yönünde olsa da ASLA...Biliyoruz ki bizler sokakta oldukça ,sizler bu satırları okudukça bu bilinç dahada artacak...

Haa yolda bir engelli görünce özel bişi yapmanıza gerek yok bazen sıcacık bir gülümseme bile yetiyor bize...

Sevgiyle ve sağlıkla kalın


8 yorum:

  1. Harikasınız :) bu yazınıza, anlatım biçiminize bayıldımm.. Sp'li çocuk sahibi arkadaşlarım var. Ayrıca epilepsi, otizmle savaşanlar filan.. Malum sosyal paylaşım sitesinde dertleştiğimiz bir grubumuz ve farkındalığı arttırmak için açtığımız tazecik bir sayfamız var :) izniniz olursa isminizle birlikte bu yazıyı ve hatta bloğunuzu yayınlamak isterim. Şimdiden çok teşekkür ederim.
    Mutlu kalıınn :)

    YanıtlaSil
  2. Harikasınız :) bu yazınıza, anlatım biçiminize bayıldımm.. Sp'li çocuk sahibi arkadaşlarım var. Ayrıca epilepsi, otizmle savaşanlar filan.. Malum sosyal paylaşım sitesinde dertleştiğimiz bir grubumuz ve farkındalığı arttırmak için açtığımız tazecik bir sayfamız var :) izniniz olursa isminizle birlikte bu yazıyı ve hatta bloğunuzu yayınlamak isterim. Şimdiden çok teşekkür ederim.
    Mutlu kalıınn :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok sevinirim...Belki benide alırsınız grubnuza :)) otizimle farklı ama yollarımız yaşananlar paylaşanlar hep ortak

      Sil
  3. Grubun adı nedir, ben de katılmak isterim..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. merhaba türkan hanımm
      https://www.facebook.com/groups/337086736376852/
      https://www.facebook.com/groups/ozelihtiyaclar/

      Bekleriz :))

      Sil
  4. benım de baska hastalıklarla savaşan güçlü bir kızım var bende grubunuza dahil olabilirmiyim..meltemm_35

    YanıtlaSil
  5. Merhaba, Sizinle yeni tanıştım ve sayenizde çok şey öğrendim. Engelli bir çocuğum yok ama ben bebek arabasını kullanırken bile zorlanıyorken fark ettim engelli insanların ne kadar zor durumda olduğunu. Ki geçen gün bir yazı bile yazdım bu konuda. Ama sizin yazılarınızı okuyunca daha bir fark ettim ne kadar çok şeyi fark etmediğimi!

    http://acemiannebaba.blogspot.com/2013/12/anlamadgm-gibi-sukur-de-etmek-aklma.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım bir gün herkes bu farkındalığa sahip olur....
      sevgiler

      Sil