26 Ağustos 2016 Cuma
Bir Ayrılık Hikayesi
Evet yanlış okumadınız bir ayrılık hikayesi bu sefer ki.... Ama neyse ki emzikten :)
4.ayımıza yaklaşırken emme refleksimiz yeni teşrif etmişti bize... O zamana kadar peg ve sonda ile beslendik. Sonda ile beslenirken enjektörle de ara ara ağzından veriyorduk sütü ama emme refleksi olmadığı için saatler alıyordu enjektörle beslemek damla damla :( prematüre annesi olan bir çok kişinin denediği gibi....
Tabi ki bu sürede memeden ememiyordu ama deniyorduk ve ten temasını koparmıyorduk :))
Bi ara bi baktım biziki sondanın kenarını emer gibi yapıo böyle bi dil hatreketleri falan sonra bi baktım enjektördun ucunda dudaklar birleşiyor :) Dayadım memeyi :) ama tabiki daha yeni 3 kilo olduk olmadık çocuğun kilo kaybetmemesi efor sarfetmemesi gerekiyor...İlk başta süt dolu olduğu için saniyelerle meme emebiliyor zaten gücüde anca ona yetiyor. Sonra hastaneye gittiğimizde çıkardılar sondayı o zamanlar en büyük derdim sonda yapıştırılarak yüzülen dudak derisinin iyileşip iyileşememesiydi.
Ne kadar üzülmüştüm o dudağında yüzülen derilere....
Sonra doktorumuz hemen emzik vermemizi önerdi ... Mutlaka alışmalıydı emziğe memeyi daha rahat tutsun diye. Her markanın kauçuk emziğini aldık deniyoruz yok almıyor sonra bir markanın ki emdi. Ne kadar şaşırmıştık o gün ama uzun süreli emmiyordu tüm işimiz o emziği attıkça ağzına tepmekti...
Tüm bunların sonucu 6 yaşında emzikli bir çocuk oldu :( okula gittiği sürece asla emzik vermiyorduk zaten öğretmenleride okula getirmememiz konusunda bizi uyarmıştı. Okulun bahçesinden girdiğimizde atmaya başlamıştı zamanla. Arabadayken atarsa emziği tabiki yanımda yedeklerim vardı hemen diğerini veriyordum sonra emziği evde bırakmaya çalıştık evden çıkarken emzik evde bizi beklemeliydi. Sonrasında yatakta bırakmaya sadece uyurken emiyordu. İstanbulda 1-2 kere denedim uyurken de vermemeyi ama malesef uyumadı en son 4-5 geliyordu saat ve ben pes etmiştim o yüzden ankaraya erteledik emzik bırakma faslını ... o kadar çok alışmıştık ki bırakmamak için her seferinde bir mazeret bulabiliyordum tabiki :)
Bu sefer dedi tamam bırakıyoruz emziği dişleri yamuluyo artık ama çocuk akşam yatakta gevşetemiyor bi türlü kendini saat 4 ben dayanamayıp veriom emziği 5 dakkada uyuyo.Baktın olmuo oğlan dayansa ben dayanamıyorum bitkisel bir uyku ilacı geldi aklıma uyku sorunlarını devamlı yaşadığımız için doktorumuz vermişti zaten bu ilacı ama çalışmadığım için yetişmek zorunda olduğum bir işim olmadığı için gerek görmedim. Ama sefer başka yol bulamadık. 3 gün kullandık ilacı bu sürede gene 2 yi buldu uyuması ama uyudu gece uyandığında da su ile geçiştirip uyutdum .
3 günün sonunda ilacı almadan kendini gevşetip uyumayı öğrendi:) bizim için o kadar imkansız bir şeydi ki emziksiz uyuması bu gün 8. gün hala inanamıyorum emziksiz uyuduğuna...
Öncesinde artık abi oldun falan die telkilerde bulunduk ama ne kadar işe yaradı bilmiyorum...
Esiri olduğumuzu düşündüğüm bir saplantıdan daha kurtulmuş olmanın gururunu yaşıyorum.
Hayırlı olsun, cok sevindim emziği bırakmasına. Zaten duygusal anlamda sizin gibi bir annesi varken bağlandığı emziğin eksikliğini duymaz ins, Allah güç kuvvet sabır versin size, oğlunuza da hızla şifalar versin ins....
YanıtlaSilAmin...çok teşekkür ederim güzel dilekleiniz için...ama gece uyku aasıda hala yalanıyo :) zor tutuyorum kendimi vermemek için :)))
Sil